زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

عیسی بن عمر ثقفی






ابوعمر عیسی بن عمر ثقفی۱۴۹ق)، از بزرگان علم نحو قرن دوم هجری قمری در بصره بود.


۱ - معرفی اجمالی



ابوعمر عیسی بن عمر بصری ثقفی، اهل یکی از روستاهای بصره بود و در قبیله ثقیف اقامت گزید و از موالی خالد بن ولید به شمار می‌رفت. از عون بن عبدالله بن عتبه، عبدالله بن ابی اسحاق حضرمی و عاصم جحذری روایت کرده و از مشایخ سیبویه و خلیل به شمار می‌رفت. وی قرائت را از عبدالله بن ابی اسحاق حضرمی، و روایت را از عبدالله بن کثیر اخذ کرده است. ابوعمر از بزرگان علم نحو به‌شمار می‌رفت و راویانی همچون عبدالملک بن قریب الاصمعی، شجاع البلخی و‌ هارون اعور از وی نقل حدیث نموده‌اند. ایشان در نقل روایات، فردی مورد اعتماد بود.
وی بیش از هفتاد تالیف داشته که تنها دو اثر الجامع و الاکمال باقی مانده است. در سال ۱۴۹ یا ۱۵۰ و یا پس از ۱۶۰ق درگذشت.

۲ - پانویس


 
۱. ابن جزری، محمد بن محمد، غایة النهایه، ج۱، ص۶۱۳.    
۲. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۵، ص۲۱۴۱.    
۳. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۹، ص۵۶۱.    
۴. ابن ابی حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۶، ص۲۸۲.    
۵. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۷، ص۲۰۰.    
۶. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۵۷۶.    
۷. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۷، ص۲۰۰.    
۸. سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۲۳۸.    
۹. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۹، ص۵۶۳.    
۱۰. خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تذهیب تهذیب الکمال، ص۳۰۳.    
۱۱. ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۱، ص۲۲۵.    
۱۲. ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۰، ص۱۱۲.    
۱۳. مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۲۳، ص۱۳-۱۴.    
۱۴. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۵۷۶.    
۱۵. ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، تقریب التهذیب، ج۱، ص۴۴۰.    
۱۶. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۸، ص۱۱۸.    


۳ - منبع



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۹۳، برگرفته از مقاله «عیسی ثقفی».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.